Əvvəlcə Azadlıq gəldi,
Yığışdırıb yollarına dikilmiş baxışları.
Ardınca çıxdı gizləndiyi yerdən Ümid, nəhayət.
Cəsarətləndi İnam, Dilək, hətta Cəsarət!
Ümid buludların arxasındaymış,
Günəşlə bərabər…
Əvvəlcə Azadlıq gəldi,
Dağıtdı buludları birər-birər…
Ümid də Günəş kimi şəfəq saçdı,
unutdurdu neçə illik yoxluğunu.
Əvvəlcə Azadlıq gəldi,
Sonra İnam yağışları yağdı
Ümidi gizlətmiş buludlardan,
Ürəyə axıtdı
İnam adlı inanılmaz duyğunu.
Əvvəlcə Azadlıq gəldi,
Sonra külək əsdi bilmirəm, haradan,
Adı Dilək!
Əsdi Külək, coşdu Dilək…
Yeni arzularla daşdı ürək…
Əvvəlcə Azadlıq gəldi,
Ardınca deyəsən,
boylanır Sevgi
Bir cüt ala göz şəklində.
Ümidlə işıqlanmış,
İnamla yuyulmuş,
Diləklə açılmış
Pəncərəmdən…
18 oktyabr, 2012
Şəbnəmin bloqu 